Sinemamızın, mizahın gücünü doğru kullanmak anlamında en güzel filmlerinden biridir benim için... Özellikle; sinemanın,genel anlamda sanatın, amacına uygunluk işlevini oldukça iyi yerine getirebilen; komik olmakla övünen popüler bir çok filmi, sinemasal nitelikleri açısından mizah diye tanımlayıp nerdeyse oscarlık payelendirmelerle yukarılara taşıyanların: Gerçek anlamda mizahın ve genel anlamda da mizahın işlevinin ne olduğunu kıyaslayabilmeleri açısından izlemelerinde fazlaca yarar olduğunu düşündüğüm bir örnektir, Selamsız Bandosu...
Yapımızda varolan ve süregiden bir çelişkinin eleştirisi noktasında, görevini başarıyla yapan film: İktidarlara taşınma arzuları esnasında, varlıklarına ihtiyaç duyduklarında velinimet sayıp, sıkmadık el öpmedik yanak bırakmayanların; o güce ulaştıklarında, aynı halka nasıl da yabancılaşıp değersiz sayarak aşağılayabildiklerinin samimiyetsizliği ile; devletini, sorunlarını çözecek, yanağını okşayacak, derdine çare bir baba gibi gören, onu ağırlamak adına herzaman duygularıyla seferber olup meydanlar dolduran halkın samimiyetini çarpıştıran; politik beklentilerle, ihtiyaçlarının beklentileri içindeki toplumun iki kesimi arasındaki ilişkilerin (çıkarsal) çelişkilerini sergileyen; yapımızda sürekli var olan bütün bu gerçeklikleri: İyi oyunculuklar ve samimi bir dille ortaya koyan, Türk Sineması'nın son derece naif, yüzakı, sımsıcak filmlerden biridir .
Ben hiç bıkmadan ve her seferinde, aynı keyifle izliyorum. Çünkü filmde ortaya koyulan yapı: ''Ananı da al git,''diyenlerle, yaptıkları görkemli binaların kaptan köşklerinde oturup üstelik kendilerini solda sanan siyasetsizliklerinin faturasını (''cahil''!!!)halka kesenlerin, halktan kopuk iktidar savaşlarının söylemleri ve tavırlarıyla sürekli güncelleniyor; bu yüzden de film hiç eskimiyor.
Bu kadar mı güzel okunur bir filmin ve bir ülkenin anlattıklarınn ve yaşadıklarının alt yazıları... Sağolun ve var olun Üstat!
YanıtlaSil:)))Teşekkür ederim.Sizde sağolun:)
YanıtlaSil