Beynelmilel

Beynelmilel bir yanıyla, ülke yakın tarihinin önemli bir dönemini tümüyle içeriden, ironinin eleştirel dilini samimiyetle kullanarak, bir ideal için ortaya çıkmış bütünüyle iyi niyetli bir kuşağın derinleşme çabalarındaki çelişkileri, klişeleşmeleri, heyecanları, eylemsel coşkuyu yansıtırken; diğer bir yanıyla da, tümüyle ideolojiden, kavgadan ve eylemsellikten uzak 'sıradan' halkın despotizm tarafından, nasıl bilinçsiz ve bilgisizliğe dayalı ön yargılar ve bu ön yargılara dayalı kesin hükümlerle haksızca suçlanıp işkencelerden geçirildiği ve yok edildiği üzerine dokunaklı öyküler koyuyor ortaya..

Film; ironinin tatlı lezzetinden vazgeçmeden, karşı tezlerle reddedilen düşüncelerin zamanın gelişimiyle nasıl evrilip televizyon ekranlarından söylenebilir ve tartışılabilir hale geldiğini final sahnesiyle simgeleştirirken, geçmişin haksızca ödetilmiş faturalarını da göze sokuyor. Olağanüstü anlatımıyla Beynelmilel; çok sesli ve çok kaliteli, trajikomik bir yakın dönem resitali adeta...

Bütün sinemasal niteliklerinin yanı sıra hangi görüşten olursa olsun, politik bilinçten ve ülke üzerine düşünmekten yoksun bırakılmış bir neslin; demokratlık, hoşgörü, ötekini anlama ve dolayısıyla demokrasi bilincinin gelişmesine katkı yapacak, iyi oyunculuklar ve sağlam karakterlerle bezenmiş; o dönemi yaşamış olanların tanıklık ettiği bir çok şeyi bulabileceği; gençlerin de ülkede bunlar da olmuş deyip bazı gerçeklikleri fark edip üzerine düşünebileceği, derdini anlatmayı başaran, ideolojik ön yargılarla değil de bir durumu anlamak duygusuyla izlenmesi gereken, çok güzel ve önemli bir film...

Bu ülkede evvel zaman önce neler olmuş diyorsanız (özellikle gençler) ve hâlâ izlemediyseniz, izleyin.