İzlerken kendi hakkında sürekli kararlar oluşturmama sebep olan. Bir türlü nereye konumlandıracağıma karar veremediğim. Sürekli, yüzümde iyi ve eğlenceli bir sinema tadı yaratan tebessümün eksik olmadığı bir zevkle izlediğim. Aslında ne kadar doğru bilmem ama; Kevin Costner'in oynadığı anti kahramanla birlikte, Demi Moore' un oynadığı sıradışı polis karakterine ironik bir sevgi duyduğum. İki karakterin istenilen gibi değil de istedikleri gibi olma duruşlarındaki dikliğe ve gözükaralığa sempatiyle baktığım. Kevin Costner'in William Hurt'la vücut bulan ötekisi ile barışık, sakin konuşmalarından felsefik düşünceler çıkarmaya çalıştığım. Seri katil, polisiye, cinayet filmlerinin tümü üzerine sanki bir kolaj sunan. Belki mükemmel demiyeceğiniz ama ironik bir şekilde ilginç, eğlenceli ve kendine has bulacağınız. Belki de sırrı Kevin Costner'in ağzından dökülen:"Tanrım, değiştirebileceğim şeyler için değiştirme cesareti ver, değiştiremeyeceğim şeyler için ise kabullenme gücü. Ve bu ikisi arasındaki farkı anlayabilmek için de bilgelik ver'' cümlesinde yatan ...
Üzerine hiç kötü şeyler düşünemediğim bir keyifle izlediğim. Demi Moore' un neden polis olduğu sorusuna verdiği yanıt üzerine düşündüğüm. Bazen heyecanla, bazen tebessümle, bazen içim acıyarak, bazen de merak ederek izlediğim ve sevdiğim. Karanlık ve klostrofobik bir havası da olan, ilginç ve zeki bir filmdi. Ben izleyin derim. Hatta mümkünse arkadaş grubunuzla birlikte... Çünkü üzerine çok konuşursunuz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder