Mahallemin bakkalına bir genç uğrardı...hep sigara ya da çekirdek alırdı...
Bizim varoşlarda ,bizim bakkal sahibi her gencin derdini bilir...genci yaşlısı bizim ağabeye dert anlatmaya gelir.bizim ağabey de dinlemeyi bilir.
o gençte gelirdi...söverdi kızdıklarına.
ben bir merhabaydık o gençle sadece...
Ağabey sigara derdi...
iki dal önündeydi.
Bizim varoşlarda böylesi gençlerden çok olur.Lise terktir birçoğu;birçoğu, onu bile çok görür kendine.Bizim gençte o gençlerden...di.
Bizim gencin adı Mustafaydı…
Yaşı 18 di.
Tertemizdi...
O Gün cumartesiydi.
Gece şakır şakırdı yağmur iken...
Bir çığlık duyduk...
Mustafa kendini asmış...
Dört gündür başka bir alemdeyim...
sadece düşünüyorum…
insanlar Mustafayı söylüyor.
Herkesin ayrı dilden konuştuğu açık.
Ben sadece “neden” diyorum.
Bir genç ve sıradan bir hayat ve bir urgan!
Bu kadar basit... mi?
12 Mart 2009 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
bu kadar basit değil tabi ki hiç bir şey ama yaşam denilen kovalamaca hep pamuk ipliğine bağlı malesef çok üzüldüm
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilHiç bir zaman ölüm bir kurtuluş değil ki, geride kalanlar, aileler için ne acı bir şey bu, çocuklarının vazgeçmesini görmek. mayanın söyledikleri geçen aylarda üfürükten prensesin yazdığı bir komşu vardı. Kriz ortamında da ne çok insan kendini öldürdü. bizse konuştuk tartıştık. normal yaşamlarımıza döndük. yine biri öldü ve biz hatırladık...
YanıtlaSilAllah ailesine sabır versin ve günahlarını affetsin.
Olmaması gerek ama bu kadar basit malesef... Ve çok acı... Oysa bilmezler mi ki; ölümden gayrısı hallolur...
YanıtlaSil