Günün sabahı. 10:30 seansı şık olur. Öncesinde taze bir çay, iki poğaça, biraz kitap bana uyar. Hava ise kaban diyor. Oysa pırıl pırıl bir güneş var. Çıkıyorum bahçe kapısından ve soyunuyorum kabanı. Hani bana kalsa dönüp eve bırakacağım fakat alaylı metorolog "Sakın!" diyor. Ona güvenim tam. Köşeyi dönmemle ne kadar haklıymışsın diyorum ona. Karşı kaldırımdan biri sesleniyor bana; ailemizin son kuşağının ilk gelini. Köpeği ile sabah denizinde, kokusunu çıkarıyor günün. Gülümsüyorum. Bu günü bozuk para gibi harcama fikrindeyim ama bundan da çok emin değilim ancak işi asmış olduğum net.
Yeni açılan, genç çocukların işlettiği ama anne elinin üzerlerinde olduğu hissini veren kitap-kafe aklımı her an çelebilir. İçeri göz attığımda poğaça benzeri şeyler görüyorum. Belki de serap?! Çelinmiyorum aksine onu daha geniş zamanlara bırakıyorum.
Yine taze bir mekân Sembol Börek'teyim, onun renkli sandalyeleriyle birlikte yarattığı Kuzeyli havasını seviyorum.
İki ev poğaçası ve bir çay lütfen deyip, cam önü bir masaya oturup kitabıma kaldığım yerden devam ediyorum. Havamdan memnunum, o halde 11.45'seansı daha uygun. Yavaş gün tadını yavaş yavaş, telaşsızca, sindire sindire çıkaralım.
Ödemeyi yapıp çıkıyorum. Bir su alsam diyor, onu da Migros'da halledip istasyona giriyorum.
Tren geldi.
Mesafem kısa. Bu kez mıntıkadan bir sinema ki pandeminin ilk filmini onda izlemiştim: Minari... Beşinci istasyonda iniyorum. Çiçek açmış ağaçların önünden denize yürürken şunların bir fotoğraflarını çeksek fikrime domuz tarafım katılmıyor. Oysa bu yazının en başına koyacaktım.
Biletimi alıyorum. Üstelik ciddi bir indirim yapılıyor. Film arasında da promosyon mısırım için kod düşecek ki şu an bundan haberim yok. Filmse 1 numaralı salonda. Benim için ilk. Çünkü ilk kez yok seyircili yerine çok seyircili bir film için buradayım ama henüz salonla ilgili bir fikrim yok. Biraz daha vakit geçirmem gerek. Terasa çıkıyorum. Bu kez golf sahası yönünde bir fotoğraf çekiyorum. Ayrıca film sonrası için düşüncelerim var.
Salondayım. Kocaman bir perde. Eskiler kadar olmasa da büyük bir salon ve tabii ki bugünün rahat koltukları ile eskinin tadında bir film izleme heyecanı. Ruhum ayakta ve sevinçli bir çocuk tadında. Ve çok uzun zamandır, bu sayıda insanla film izlememiş ben mutlu. Bu durumu enn sevdiğim kadınla paylaştığımda filmin ilk haftasında bilet bulunamadığını öğrendiğimdeyse şaşıracağım!
Ve film başlıyor. Tatlı bir genç kız. Ölüm hikâyesi olmasa kendini hiç bilmeyeceğim bir şarkıcı! Bana ne onun hayatından. Bomboşum. Ve cahil! Sanatçıdan saymamışım, işi hep arabeske bağlamışım, uzak durmuşum, steril bakmış üstelik küçümsemişim.
O ise ilk sahneden itibaren bir eline alıyor ki beni canıma okuyup haddimi fena bildiriyor; elektrik çarpmış kediye dönüyorum. Kariyer basamakları tokat gibi suratıma çarpıp sürekli esas duruşa geçiriyor beni. Belgin'e fena ısınıyorum. Ama o çello yok mu?! Gözümün ucuna iki damlayı hemen konuşlandırıyor ve önümü ilikletiyor bana. Ondan sonrası al gözüm seyreyle... Arada bir içimdeki ukala filmin bazı yerlerini eleştirir gibi oluyor. Lafını ağzına tıkıyorum. Ne yani diyorum, dramın dibine vurup bağırımızı cayır cayır yaksa mıydı film?!
Farah Zeynep Abdullah'a bayılıyorum. İyi ki Serenay olmamış diyorum. Öğrencilikten Bergen'e giden yolda, iniş çıkışlardaki tüm Belgin ve Bergen'leri sanki aynı bedendeki farklı insanların farklı ruh halleriymişçesine ve o kadar sahici oynuyor ki Farah Zeynep, finalde düğmelerimi saygıyla ilikleyerek salonu terk ediyorum. Amirimi amirim olarak tanıyıp sevmeseydik ve ayrıca tiyatro sahnesindeki Erdal Beşikçioğlu'nu bilmeseydik, bu filmdeki amirimden alınmış yansımaları yadırgamaz, ama bu olmamış demezdik mutlaka. Muhtemel ki yönetmenlerin bilinçli bir tercihi olmuş o izler. Canları sağolsun, yine de çıkardıkları iş bence mükemmel.
Gözü yaşlı, arabeskin dibi bir film değil ortaya koydukları, o sulardan hiç medet ummamışlar, sulandırmamışlar. Ve bence üç ana oyuncu; Farah Zeynep Abdullah, Tilbe Saran ve Erdal Beşikçioğlu ekseninde, doğru yan oyuncularla birlikte ve şarkı seçimleri ile çok iyi iş çıkarmışlar...
Salondan çok keyif almış seyirci tadıyla çıkıyorken aklımsa alabora durumda. Fikrim fır dönüyor. Oysa nettim. David People'da oturacak, bir şeyler atıştıracak, kahve ya da sıcak çikolata içecektim. Bir an boşluğa düşüyorum. Açlığını aptalca sonlandıran adam halinde kendimi Burger King'in önünde buluyorum. Sonra tepsimi alıp terasa çıkıyorum ve zerre zevk almadan, bu ne böyle diyerek atıştırıyorum.
Buradan bana iş çıkmaz kararıyla dolaşırken Mudo'ya giriyor, yeni sezon ürünlerine şöyle bir göz atıyor, bugün iş yok tavrım netleşiyor ve diğer avarelikler için istasyona yürüyorum..
İstasyonda bekleyen bir tren var. Uzaktan boş görünüyor. Normalde yetişemeyecekken o sanki beni oradan gördü de bekliyor. Turnikeye yanaşırken de hareket ediyor..
Ben turnikeyi geçerken de şaşırtıcı bir biçimde yeni tren geliyor. O da boş! Kader diyorum çünkü bu Çinli. Geçip oturuyorum. Bir kaç küçük öğrenci dışında kimse yok. Enteresan?!
Ömürevleri'nde iniyorum ve üç hafta evvel takılıp düştüğüm, burnumu dağıtan bordürlerin fotoğrafını çekiyorum. Oradan süzülüp, kazasız belasız karşıya geçiyor, ilk köşeden Lozan Caddesi'ne dönüyor ve....
"Bir browni lütfen,"
"Bir de çay lütfen," diyorum ama bu kez yönüm batıya bakacak şekilde oturuyorum.
Kitabım elimde. Bergen tadı, güneş, Browni-çay işbirliği harika. Mesai sonu yaklaşıyor. Ben kaçmaya devam ediyor ve bir arkadaş ofisine yürüyorum..
O bir müşterisi ile meşgul, üçlü sohbet ediyoruz. Dışarıda halletmesi gereken bir iş de var, birlikte çıkıyoruz. Ben ayrılıp sokakların tadıyla yürürken burnumdan akan kanı temizlediğim, nasıl bir rastlantıdıysa Kırmızı Işıkta Arabanın Önünden Geçen Kız'ın bana eşlik ettiği, çocukları telefonla çağırdığı caminin önünden geçiyor, oradan Carrefour'a uğruyor, ekmek falan alıp fırından eve geliyorum. Mesaim bitti. Bilgisayardan son verileri alıyorum.
Sonra Tiflis yazılarımı okuyorum bir vesile ile...
Telefon...
Tek tuş.
Ve Enn Sevdiğim Kadın..
Filmi konuşuyoruz. Irish Pub'ın Serdar Ortaç'ı getirmiş olmasındaki çelişkiye gülüyoruz.
Ne kadar güzel ve renklwri ne kadar pastel bir gün olmuş! Sanki oradaydım!
YanıtlaSilDün ünlü bir amerikalı komedyen şehrimize gelmiş, ben de en önlerde onu izledim. 2 senedir ilk defa böyle tamamen tıklım tıklım dolu bir gösteri alanında ve çoğu (artık gevşeyen kurallar nedeniyle) maskesiz çeşit çeşit insanın arasında. Bir tuhaf oldum çünkü rakamlar günlğk 300.000 yeni vaka gösterirken, yüzde 1’lik maske takanlar arasında olmam tuhaf oldu.. Fakat bir yanım da deli gibi eskiyi istiyor.. Konserler, gösteriler, filmler ve sanat olmadan ot gibi 2 sene..
Fotoğraflar düşündürdü bunu bana çünkü fotoğraflarda tek bir insan yok.. Özendim.
Saat erkendi ondan, zaten AVM 10'da açılıyor. Salonda 20-30 kişi vardı ve bunların içinde maske takan azdı. Aslında burada da çok insan maskeyi bırakmış durumda. Sinemadan çıktıktan sonra -ki film iki saati aşıyor, AVM'nin fotoğrafını çekseydim görürdün insanları:) Özenmene gerek yok yani:)
SilFarah Zeynep Abdullah'ı severim, yetenekli ve çalışkan olduğunu düşünüyorum. Çağan Irmak'ın Unutursam Fısılda filminde de şarkı söylüyordu. :)
YanıtlaSilGününüzün hikayesinin en hoş tarafı, okul kırmış hissiyatınızın izlerini sürmekti. :)
Arada bir kırmak hoş oluyor Sevgili Okul Arkadaşım:) Çok haklısınız, aynı kanaatteyim ve o emek film boyunca kendini fazlası ile hissettiriyor, o kadar ki insanın içindeki eleştirmen bile susup oturuyor, role verilen emek çok saygı duyulası.
SilFilmi merak ettim sayenizde :D Burger King ve siz aynı karede??? Ama nasıl??? Beni şaşırtınız sevgili Buraneros :))) Arby's olsaydı saygıyla eğilirdim ama Burger King olunca işler değişti biraz :P Olur da bir daha Fast food yiyecek olursanız lütfen Arby's çıtır baget ekmekli etli sandviçini deneyin benim için :)
YanıtlaSilİlk açıldığında çok severdim Burger King'i, buralarda yoktu henüz İstanbul'da yiyebiliyorduk sadece. Mc Donalds falan açılana kadar Taksim'deki Kristal'ciydik. Artık burada bile onlardan çok iyi yerel burgerciler var. O AVM'de olmadıkları için şeytana uydum işte:) Arby's için üzgünüm, buradakiler kapandı çünkü:)
Silburaneros sevmişse ilgimi çeker belki diyerek geldim, okudum, yine keyifli takip ettim seni ama filme dair yine bir merak uyanmadı. ama sinemaya gitme, gün yavaşlatma isteğim şu an oldukça yüksek :)
YanıtlaSilFilmi şöyle düşündüm ben. Çocuğum, ya da tıfıl bir genç. Çok sanatsal filmlere merakım var, son bir kaç film hep bu yönde olmuş. Ama eskiden de Türk filmlerinden hep uzak dururduk, sonra bazı filmler içimiz ısıttı, biz de beklentilerimizi yüksek tutmadık, izledik, kendine özgü bir sıcaklıkları olduğunu sezdik bazılarının. Bayram giysileri ve harçlıkları gibi:)
YanıtlaSilHoşça vakti geçirdim yani, bir de bir genç kadının, görmezden geldiğimiz sanatçının aslında nereyi birincilikle kazandığını, ne olacakken, koşulları nedeniyle ne olduğunu öğrendim. Demem o ki bunca sözün ardından; Bergen iyi, ince ve kibar bir Türk Filmi... dir!
Nokta:)
Sen nokta koyduktan sonra üzerine virgül koymak olmaz ama, demeden edemeyeceğim, bazı önyargılar ne fena, henüz filmi izlemedim, bu hafta belki, demem o ki ben de önyargılı yaklaşıyorum bazı filmlere, kitaplara, kişilere, olaylara, lezzetlere... Oysa insan, kültür, ülke, yaşam, an ve zaman üzerinden bakabilmek meselelere ne kıymetli; öğreniyor insan, yaşadıkça büyüdükçe, farkına varıyor, kendine dönüp düşündükçe.
Silaçıkçası benimki önyargı değil, film kendi kategorisinde çok iyi olabilir, zaten ben arabesk de severim. benimki bu tarz bir şey değil galiba :) hiçbir açıdan merak duyup da göreyim şu filmi diyemiyorum. değişik :)
SilEvren'e:)
SilDaha gençsin ondan. Biz de önyergılaydık aslında ama, çok sağlıklı bir gelişim, solculuk ve kenar mahalleler aşkı çok şeyi erken yaşta öğretti bizim kuşağa ve size göre biraz erken yol aldık belki. Ama senden umutluyum, hayata dokunanlardan olduğun için; filmi seversin yani. Hatta ardından içelim güzelleşelim bile olur; kenar meyhane konseptli olursa da fena olmaz sanki:) Pardon bir an unuttum, son cümleyi alkolsüz düşün:(
Elisabeth'e:)
SilAnladım ben seni. O nedenle bir şey diyemiyorum, ama aklıma bazı arkadaşlarım ve yapmam dedikleri ama sevdikleri şeyler geliyor. Ben de çok merak ederek gitmedim, bugün işi asayım ve bir güzellik yapayım, eğleneyim diye gittim ki referans noktam ben için kıymetliydi, o sevmedim deseydi benim de aklımın kıyısında bile olmazdı. Sonunda hem iyi vakit geçirdim, hem birşey kazandım:)
filmin harika olduğuna eminim, sadece arada söylenen şarkıları için bile izlenir, yani şarkıların söyleneceğini tahmin ediyorum ama izleme fırsatım olmadı hala maalesef
YanıtlaSilEvet şarkılar söyleniyor, çok dozunda, kariyer yoluna göre doğru seçilmişler bence. Şarkılardan öte yolun başlangıçtaki Belgin'i tanımış olmak benim için büyük sürpriz oldu!
SilKocası olacak kini bitmemiş canavar yüzünden asla izlemeyeceğim film!
YanıtlaSilŞu ünlem nedeniyle bir şey diyemeyeceğim Sevgili Zeugma:))
Silsevgili buraneroscum, yine ne güzel bir gün olmuş böyle, nazar değmesin :)
YanıtlaSilfarah zeynep abdullah ve erdal beşikçioğlu amirim nedeniyle filmi ben de izlemek istiyordum zaten ama bu yazı ile kesin izlemem gerek dedim :)
Çok teşekkür ederim Sevgili Şule, kalbi güzel insanların nazarı değmez:) Amirimi o rolde görmek istemezdik tabii de, sonuçta sanat noktasından baktık, içimize su serptik böylece:)
YanıtlaSilVideolarını takip ettiğim notu kıt bir film eleştirmeni var. Onun filmle ilgili görüşlerini dinledikten sonra olmuş bu film diye geçirmiştim içimden. Filmin kadrosuna dahil edip görüş aldıkları danışmanların cayır cayır yakma noktasında işe yaradıklarını düşünmeden edemedim. :)
YanıtlaSilSevdiğim bir laf vardır: Söz manasını dinleyenden alır diye, o nedenle içgüdülerim bana bu filme git derse giderim, onu manalarındıracak olan benim sonuçta:) Severek okuduğum eleştirmenler vardır ama bence son söz yine de kişininkidir ki basitçe zevkler ve renkler meselesi diyebiliriz buna:)
Sil