Enfes bir kar başlıyor.
Pencereden fotoğraflar çekiyorum. Aklımda fır dönenler var ve yepyeni hayaller; hepsi plan aşamasında.
Ve kısa mesafelere yönelik.
Özellikle yakın tarihli bir kaçışta, bir arka sokakta rastlaştığım, ağırlıkla gençlerin takıldığı, ışık düzenine ve ayrıca ses düzenine bayıldığım, o gün üzerine hayaller kurduğum, çok detay göremediğim kapısından içeriye baktığım anda kankalık ilişkisi kurduğum, birbirimize sarıldığımız anda bayılacağıma emin olduğum bir genç mekân. Asla rakı içmeyi düşünmedim! Ana karakter bira ve elbette bir kaç farklı içkiden tek nefeste içilecek şatlar... Şu an bile, şu yazıyı kurarken görsele dönen kelimeler sayesinde öldüğüm hayali bile güzel... Tren, gece, müzik ve eski bir konakta- belki bir bedene sarılarak- uyku...
Etraf bembeyaz. Kar hakkını vererek yağıyor. Evden dışarı atıyorum kendimi. Ayak altımdaki beyazlık zengin ve yumuşacık. Palmiye Kafe'de kapıdan içeri süzüleceğim; yalnız oraya varmadan kardan adam olacağım büyük olasılık.
Ve kapısının önündeyim.
Yamurluğumu silkeliyorum.
Şimdi girebilirim.
Bir çay lütfen,
fincanla.
Bu akşam Jale Sancak ile birlikteyiz. Aklımda enn sevdiğim kadın. Onunla ilgili enstantaneler akıyor zihnimden. Bir fincan çayım masamda.
En çok kitabını okuduğum yazardır kendisi. Hatta onun kitaplarını anlattığım bir yazımda şu cümleleri kurdurmuştur bana: "Jale Sancak işte! Gözlemleri kuvvetli, kalemi masalcı, güzel insanların, mekânların ve duyguların efendisi... Şu yanımdaki kahvesi dabıl şat, şekeri tek, sütü dik duran esmer şekeri aşmış ölçüde, kahvesi 4 dakika dinlendirilmiş, sütü mikrodalgada 40 saniye ısıtılmış ama senkronize edilerek aynı anda kahve ile buluşturulmuş sütlü sabah kahvesi tadında,
kesinlikle!
Çok seviyoruz kendisini, elde değil!"
Elimdeki kitabı röportajlar tadında... Seçtiği karakterler gençler. Kitabı 2018 Ağustos'da almışım. Dün birden onu okumak geldi içimden. Ve ilk karakterle de etkildedi beni. Muhtemelen şu enfes beyazlık ve köpüklü denizin çekiciliği nedeni ile yine Palmiye Kafe'de devam edeceğim okumaya. Büyük fincan çay 15 TL. Sanki kitaba çay daha yakışıyor. Dün akşam birden öyle hissettim. Üstelik çok uzun bir zaman önce çaya şeker atmayı bırakmıştım ve şekersiz hali sanki çok daha keyifli.
Minik gül biraz büyüdü, tomurcuk halinden usulca soyunup yapraklarını açmaya başladı. Ben onu kolları altına alan ve büyümesine tanıklık ederken de onu koruyan babasına hayranım. Muhtemelen anneyi kaybettik, diye düşünüyorum.
Gerçi anneyi hiç görmedim onlarla birlikte...
Evi terketmiş de olabilir.
Şu an kar yeniden hızlandı. Erimiş noktaların üzerinden bir ressam titizliği ile geçiyor,
ve o çirkinlikleri kapatıyor. Neredeyse deniz görünmeyecek. Bir polis arabası tepe lambasını yaka yaka ilerliyor. Tüm bu güzelliklere tanıklık etmek muhteşem. Bir kahve hazırlasam mı kendime acaba?!
Yalnız dostlar, şimdi şu enfes kar yağarken,
trende olmak vardı anasını satim!
Haberlerde Samsun' da kar yağışını görünce, içimden "Buraneros şimdi karlara atar kendini" dedim cidden :)) Yarın da devam ederse bence tren kaçınılmaz (yani o Kars trenleri olmasa bile banliyöler bile iştahı keser diyorum) :))
YanıtlaSilKar hala yağıyor, öğlende biraz ara verdi, güneş çıktı karlar eridi, sonra yine devam, arabaların üstünde örtü şu anda:) Yol da bembeyaz... Tren işi kolay, buralarda hava açsa bile güzergahın önemli bir bölümü iç kesimlerde ve karlı bölgelerde:) Kars treninin eski tadı kalmadı, yeni gidecekler için heyecan verici olabilir sadece, bir de kütürdü patırdıyı sorun etmeyenler için:)
Silkar yağmasının enteresan bir etkisi var değil mi hepimiz üzerinde? huzur ve mutluluk :) dün zaytung haberi vardı bununla ilgili "Durduk Yere ''Türkiye'de Güzel Bir Şey de Oluyor'' Hissi Veren Kar Yağışı Hakkında Soruşturma Başlatıldı: ''Halkı yanıltıcı bilgiyi alenen yaymak...'' şeklinde :P
YanıtlaSilKesinlikle var:) Dün yağınca ki hava kararmıştı, insanlar kendilerini sahile atmışlardı. Deniz ve kar birlikteliği muhteşemdi. Bugün daha sakin, belki gece yeniden hareketlenir ki ben de başka bir iş için birazdan dışarı çıkacağım. Halkımızın ilgisini test etme imkanı bulmuş olacağım:)
Silkarda tren ne güzel olur sahiden de ama orta avrupada filan :)
YanıtlaSilBizim ülkenin ortası da güzel trenle, mesela İstanbul Güneydoğu hattı, Kars gibi:)
SilGreat blog
YanıtlaSilThanks
SilPlease read my post
YanıtlaSilI read your blog
SilDeniz kenarında kar yağışını izlemek daha mı keyifli oluyor nedir?
YanıtlaSilKar ruhumuzdaki ağırlığı biraz araladı sanki, değil mi Sevgili Okul Arkadaşım? :)
Kesinlikle haklısınız Sevgili Okul Arkadaşım, iki gündür bulutların üzerindeyim desem abartmış olmam. Özellikle dün insanlar da kendilerini dışarı atmışlardı, karla birleşince bir film karesinin oyuncuları gibi olduk, keyifliydi.:)
SilBir seferinde, taa çocukluktan yeni çıkmış halimle, çaya niye şeker katılıyor ki diye sorgularken, şekersiz denedim ve çayın o enfes tadı ile kokusunu keşfettim. O günden beridir çayı şekersiz içerim. :)
YanıtlaSilYazarı bir türlü hatırlayamadım. Ama kitaplarını okumadığımı biliyorum. Yalnız, sizin yazarın kitaplarını anlatırken ki cümlelerinizden etkilendiğimi belirtmek isterim. Kitaplar hakkında böyle değişik, oldukça ilginç, bir o kadar da zeka dolu betimleme hiç okumadım. Yorumunuz yazarın kitaplarını beni epey cezbetti. Kesin, bakacağım. :)
Çarşamba gününden beri İstanbul da karlar altında. Bol bol yağsın ki barajlarımız dolsun, toprak suya doysun. Berekettir kar. Gel gelelim İstanbul'a kar yağınca kalabalık şehrin kaosu da kaçınılmaz oluyor.
Belki bu kar yağışında olmadı, bir sonraki yağışta umarım trende seyahat etme şansını bulursunuz. Yine mi olmadı, sağlık olsun diyelim. :)
Çok güzel bir paylaşımdı. Teşekkür ediyorum size.
Ben bir çay meraklısı değildim, sabah kahvaltılarında sütten uzak durduğum anlarda şekerli çay içiyordum. Çay aslında biraz da büyükleri taklit etmekti. Sonra kıtlama denen şeyi gördüm bazı büyüklerde, bu sefer onları taklit. Henüz ilkokul çağımdayım. Okulda, beslenme saatinde de süt veriliyordu, o zamanki devletimizin böyle de bir güzelliği vardı, elbette yanında da poğaça. Bir kaç gündür de biz karlar altındayız ki bu ölçüde kar çok azdır bizim buralarda... Bana bolca fotoğraf çekme fırsatı verdi, ama son kısmında tipiye yakalandım, Allahtan ev yakın:) Tren bana dede mirası, o demiryolcuydu dolayısı ile biz permi ile seyahat ediyorduk, yani bedava, tutkum biraz da o yolculuklar sayesine... Size bir link yolluyorum, jale Sancak ve kitapları hakkında... Ben de size çok teşekkür ediyorum, sayenizde geçmişi hatırlamak da güzel oldu:)
Silhttps://laparagas.blogspot.com/2023/04/o-bir-jale.html
Dün Atakum'dan, en sevdiğim Dayımdan kar haberlerini aldım:) Bu arada şekersiz çayı o kadar çok denedim ki.. Başarabilenlerin hani hep dedikleri "artık çay içtiğimi anlıyorum" sözlerini bende yaşamak istedim hep:) Ama olmadı ve artık vaz geçtim, şekerli de kötü değil:)
YanıtlaSilKar müthiş güzel yağdı, ilk gün erir dedik ama o inatla yağdı. Öğlen fotoğraf çekmek için sahile yürüdüm, hava gayet güneşli idi, sonra bir kapanma ve tipi, yağmurluk almamıştım ki evin neredeyse dibi eve zor attım kendimi:) Şu an güneş, büyüklerimizin demesiyle kar topluyor sanki. Bakacağız artık:))
Sil:) Trende olmak güzel olabilirdi de yollar kapanmazsa, karda yolda kaldım bu hafta üç buçuk atıyorum artık.
YanıtlaSilMevsim kış olunca zor:)
SilYine anlatmamış yaşamışsınız :) Karlı bir atmosferde kitap okumak ne keyiflidir kim bilir...
YanıtlaSilKarlı bir atmosferde, deniz kenarında ve küçük bir kafede okumak güzel:)
YanıtlaSilŞule Hocamın yazdığı haber gibi kar hepimize iyi gelmiş. Güzel bir yazıydı ellerinize sağlık. hülya
YanıtlaSilO kadar iyi geldi ki Hülya, bizde aralıklı da olsa yağmaya devam ediyor:) Çok fotoğraf çekme fırsatı verdi üstelik, son 10 yılın en güzel kar yağışı diyebilirim:)
SilYazıya dönük sözlerin için ayrıca çok teşekkürler:)
Sil