26 Nisan 2023 Çarşamba

Engüç İle Mengüç

Dün bir kez daha şehirde ve bir hafta önce keşfettiğim ve çok zevk aldığım pastanedeyim. Masama kurulmadan önce siparişimi veriyor, dünyanın en güler yüzlü insanları kategorisine gireceği kesin hanımefendi ile biraz hal hatır muhabbeti yapıyoruz. Elbette bahçeye geçiyorum ve aynı masada oturuyorum.

O sırada gözüm Kumru Hanım'ın içini ikamet bellediği saksıya takılıyor ki kendisi yok!


Kendisi yok ama fark ediyorum ki iki bebe var. Hanımefendi gelince anneyi soruyorum. Anlıyorum ki alışverişte. İsimleri var mı diye soruyorum, hanımefendi gülümsüyor. Anlaşılıyor ki düşünmemişler, sonuçta kuş!

Aheste götürüyorum soframdakileri; gözüm iki bebede, elime doğdular desem yeridir. Elbette gün gelecek uçup gidecekler, ama an itibari ile buradalar; bir anlamda ananın ev bellediği ve doğumu yaptığı yerdeler. Hanımefendiye anneanesiniz artık diyorum, gülüyor ve isim kısmı ise sanırım aklına yatıyor; düşünmediği için de henüz bir isim beyan etmedi.


Bebeleri ürkütmeden tempoyu iyice yavaşlatarak, enfes ıspanaklı böreğimi minik çay yudumları eşliğinde götürüyorum ve bir kez daha altını çizerek kabul ediyorum ki şehrin en güzel gül börekleri burada. Bebeler uyku mahmuru, birbirlerine sokulmuş ve biraz da yeni dünya ile tanışma evresinin şaşkınlığı içindeler. Bense birbirinden lezzetli kuru pastaları ufak çay yudumları ile götürüyorum. Aslında kitap okumaktı arzum ancak bebeler önceliği alıyorlar. Sanırım bir güven ilişkisi de kuruluyor aramızda ve iyice yaklaşıyorum. Bir gün yuvadan uçacak olsalar da bir adları olmalı...


Bir küçük çay ve dört pasta ilavesi için içeri geçiyorum. Sonra kankaların başında biraz takılıyor, aklımda isim şekillendiriyor, çayımın ve enfes kuru pastaların tadını çıkarıyor, annenin mama saati için döndüğünü seziyor ve ödeme için kasaya yöneliyorum. O sırada hanımefendinin isim konusunda hevesli olduğunu yansıtan gülümsemesi muhteşem, tam bir anneanne benimsemesi desem yeri.

Bana soruyor. Aslında bir isim var aklımda. Diyorum ki: "Annem küçükken bize bir masal anlatırdı, oradaki iki karakterin adı Engüç ve Mengüç idi."

Sürekli gülümseyen hanımefendi benimsiyor adları ve koymaya karar veriyor.

25 yorum:

  1. Enteresan, insanlarla iç içe bebeler. Anneleri alışkın oraya sanırım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Alışkınlıktan değil, korunaklı olduğu için sanırım, dükkanın dolayısı ile caddenin arkasında ve evlerin yatak odaları tarafında sakin ve gürültü patırtısız ve kedi köpekten azade bir yer; bilnçli olarak orayı seçtiği kesin:)

      Sil
  2. Kumru yavrusu kadar çirkin bir yaratık yok bence ama yine de seviliyorlar. Masalı merak ettim. Sevgiler sevgili Buraneros.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Masalın karakterlerini hatırlıyorum sadece, yoksa yazardım; kardeşlerime soracağım, belki hatırlıyordurlar. Evet yavruyken kumru güzelliğine sahip değiller ancak bunlar daha yeni yumurtadan çıkmışlar, bir hafta sonra kısmen değişebilirler sanki. Sevgiler sevgili Küçük Joe.

      Sil
  3. Yeni yaşamların filizlendiğine şahit olmak aslında bir bakıma doğaya ve döngüye de bir saygı duruşu.. Çok teşekkürler bizi de şahit ettiğin için Üstadım :) Umut doldum Engüç ve Mengüç ile, zira ihtiyaç çok! <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Rica ederim Üstad:) Kendilerini fırsat buldukça ziyaret edeceğim, ilk uçuşlarını, o çabalarını görmek istiyorum, umarım denk düşürürüm:)

      Sil
  4. Bebeler güzelmiş. Benim bahçe kedisi de doğurmuş, yavruları bana el öpmeye getirmesini bekliyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bizim bahçe de kedi dolu, binanın en alt katında konaklıyorlar ki yavrular da serpilmeye başladı. Bahçede toplanıp güneşlendikleri bir yer var, bir gün toplu fotoğraflarını çekip yayınlarım:)

      Sil
  5. Kendileriyle çok fazla iştigal ettiğim için kumru denilen kuş hayvanının yuva yapmak için çok da özel bir yer aramadığını biliyorum. İki-üç çöp, bulduğun yere kon, işte yuva. Gecekondu bile değil, hatta çadır bile sayılmaz, dört sopa üstü naylon çardak :))) 10 yıl doğumhane hizmeti verdim, şimdi aşevi açtım. Doğumhane işi sakat, bitlendik kapattım, aşevi daha sıhhi :)) Ve hakikaten çok çirkinler, uçana kadar da güzelleşmiyorlar. Engüç ile Mengüç hoş gelmiş dünyaya, sağlıkla uçsunlar...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Engüç ile Mengüç hoş buldular:) Sizin engin tecrübelerinizden anladığım üzere şu an bulundukları yer için güvenli bir villadalar diyebiliriz, orayı seçen annelerine dua etsinler, çünkü bir başka canlıya yem olma ihtimalleri de yok, ayrıca pastacı abla tam bi anneanne. Hakeza mutfakta çalışan teyzeleri de var, kıymet bilirlerse ne âlâ; yaşayıp göreceğiz:)

      Sil
  6. sana bir mail attım laparagas a.

    YanıtlaSil
  7. İkili ikili onların öyle bir yuva arayışı vardır ki:) Artık oturduğumuz sitede nasıl uzak tutacağımızı şaşırmıştık bir ara. Bu bahar pek yoklar, istenmediklerini anladılar galiba. İlk kez karşımızdaki çam ağacının yükseklerinde karga yuva kurdu, ilk kez şahit oldum. şaşırtıcı idi.Anneler hep aynı, hep bir yavrunun peşinde ömür tüketiyor galiba.Kumrusu, kargası, insanı hep aynı.yuva peşinde.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kargaların yavru uçurma evreleri muhteşem. Geçen yıl kumru nüfusu çok yoğundu, an itibariyle de öyle görünüyorlar. Tam karşımda epey yüksek bir ağaçta yuvaları vardı karga ailesinin, yavruların ilk doğduklarından uçuş evresine kadar ki süreci çok net izleyebilmiştim, sonra ağaç budandı, bu sene olmasa da seneye aynı ağaca yine bir yuva kurulacaktır diye umuyorum:)

      Sil
  8. Yazı başlığı çekiştirdi gözümden, gelince gördüklerimse çok keyif verdi.. Ne güzel bir yer bulmuşlar, insanlar pastaneye geldiklerinde midelerindeki şölen eşliğinde, doğadan görüntüler de göze hitap ediyor. :) Harika!

    YanıtlaSil
  9. Mekânı yazmayı düşünüyorum, bundan önceki film yazısında biraz bahsetmiştim; aslında önünden gelip geçerdim, sonra bir sabah girdim ve bayıldım. Eski zaman pastaneleri tadında, ilginç adı ve her şeyi ile... Detaylı yazacağım bir gün:)

    YanıtlaSil
  10. Bana göre dünyanın en güzel hayvan türüdür kumru. Nerede sevecenlik görseler, oradan ayrılmazlar. Baktılar kimseden zarar gelmiyor çöreklenmişler saksıya.
    Ayrıca sofranız da güzel görünüyor. Afiyet olsun size.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kumrular konusunda aynı fikirdeyim, çok teşekkür ederim, sofra güzelliği biraz da mekândan kaynaklı:)

      Sil
  11. ah ne güzeller ya... bizim de terasta yavruluyorlar her sene :) alıştılar artık. şimdi mama ve su yeri yaptırdık köşeye, sürekli bizdeler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bizim evin etrafında da çoklar, henüz gelmeyen kırlangıçlarımız var ki onlar çatıya yerleşiyorlar ve yavrulara uçuş eğitimleri muhteşem oluyor:)

      Sil
  12. Kumrular çok güzel, yavruları da aşırı tatlı:))) Kumrular bana her zaman çok narin, hemen incinecek gibi gelir, bir de çok güzel baktıklarını düşünürüm hep:))) Sizin bulduğunuz isimler de çok tatlıymış:)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sana benziyorlar karakter yapılarıyla; duygularından, tavırlarından, merhametlerinden ve zarafetlerinden bakarsak tıpkı senler:) İsimler annemin masallarından, onun masal anlatımlarından bize miras:)

      Sil
    2. Yaaa:))) Çok teşekkür ederim, çok naziksiniz:))) Mutlu oldum bu yorumu görünce ve açıkçası şaşırdım:) Okur okumaz kocaman gülümsedim, günün bundan sonraki dakikaları tatlı geçecek belli oldu:)))

      Sil
    3. Bu yorum yazar tarafından silindi.

      Sil
    4. Rica ederim, ben olanı yazdım, insanları kelimelerinden tanımak gibi bir becerim var:))

      Sil

İLETİŞİM İÇİN

laparagas@gmail.com

KATKIDA BULUNANLAR

Blogdaki yazıların tüm hakları La Paragas yazarlarına aittir.
Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

  © Blogger templates Newspaper by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP