Dün bir kez daha şehirde ve bir hafta önce keşfettiğim ve çok zevk aldığım pastanedeyim. Masama kurulmadan önce siparişimi veriyor, dünyanın en güler yüzlü insanları kategorisine gireceği kesin hanımefendi ile biraz hal hatır muhabbeti yapıyoruz. Elbette bahçeye geçiyorum ve aynı masada oturuyorum.
O sırada gözüm Kumru Hanım'ın içini ikamet bellediği saksıya takılıyor ki kendisi yok!
Kendisi yok ama fark ediyorum ki iki bebe var. Hanımefendi gelince anneyi soruyorum. Anlıyorum ki alışverişte. İsimleri var mı diye soruyorum, hanımefendi gülümsüyor. Anlaşılıyor ki düşünmemişler, sonuçta kuş!
Aheste götürüyorum soframdakileri; gözüm iki bebede, elime doğdular desem yeridir. Elbette gün gelecek uçup gidecekler, ama an itibari ile buradalar; bir anlamda ananın ev bellediği ve doğumu yaptığı yerdeler. Hanımefendiye anneanesiniz artık diyorum, gülüyor ve isim kısmı ise sanırım aklına yatıyor; düşünmediği için de henüz bir isim beyan etmedi.
Bebeleri ürkütmeden tempoyu iyice yavaşlatarak, enfes ıspanaklı böreğimi minik çay yudumları eşliğinde götürüyorum ve bir kez daha altını çizerek kabul ediyorum ki şehrin en güzel gül börekleri burada. Bebeler uyku mahmuru, birbirlerine sokulmuş ve biraz da yeni dünya ile tanışma evresinin şaşkınlığı içindeler. Bense birbirinden lezzetli kuru pastaları ufak çay yudumları ile götürüyorum. Aslında kitap okumaktı arzum ancak bebeler önceliği alıyorlar. Sanırım bir güven ilişkisi de kuruluyor aramızda ve iyice yaklaşıyorum. Bir gün yuvadan uçacak olsalar da bir adları olmalı...
Bir küçük çay ve dört pasta ilavesi için içeri geçiyorum. Sonra kankaların başında biraz takılıyor, aklımda isim şekillendiriyor, çayımın ve enfes kuru pastaların tadını çıkarıyor, annenin mama saati için döndüğünü seziyor ve ödeme için kasaya yöneliyorum. O sırada hanımefendinin isim konusunda hevesli olduğunu yansıtan gülümsemesi muhteşem, tam bir anneanne benimsemesi desem yeri.
Bana soruyor. Aslında bir isim var aklımda. Diyorum ki: "Annem küçükken bize bir masal anlatırdı, oradaki iki karakterin adı Engüç ve Mengüç idi."
Sürekli gülümseyen hanımefendi benimsiyor adları ve koymaya karar veriyor.
26 Nisan 2023 Çarşamba
Engüç İle Mengüç
Etiketler:
akıp giden zamana notlar...,
Hammur,
sevdiğimiz mekanlar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Enteresan, insanlarla iç içe bebeler. Anneleri alışkın oraya sanırım.
YanıtlaSilAlışkınlıktan değil, korunaklı olduğu için sanırım, dükkanın dolayısı ile caddenin arkasında ve evlerin yatak odaları tarafında sakin ve gürültü patırtısız ve kedi köpekten azade bir yer; bilnçli olarak orayı seçtiği kesin:)
SilKumru yavrusu kadar çirkin bir yaratık yok bence ama yine de seviliyorlar. Masalı merak ettim. Sevgiler sevgili Buraneros.
YanıtlaSilMasalın karakterlerini hatırlıyorum sadece, yoksa yazardım; kardeşlerime soracağım, belki hatırlıyordurlar. Evet yavruyken kumru güzelliğine sahip değiller ancak bunlar daha yeni yumurtadan çıkmışlar, bir hafta sonra kısmen değişebilirler sanki. Sevgiler sevgili Küçük Joe.
SilYeni yaşamların filizlendiğine şahit olmak aslında bir bakıma doğaya ve döngüye de bir saygı duruşu.. Çok teşekkürler bizi de şahit ettiğin için Üstadım :) Umut doldum Engüç ve Mengüç ile, zira ihtiyaç çok! <3
YanıtlaSilRica ederim Üstad:) Kendilerini fırsat buldukça ziyaret edeceğim, ilk uçuşlarını, o çabalarını görmek istiyorum, umarım denk düşürürüm:)
SilBebeler güzelmiş. Benim bahçe kedisi de doğurmuş, yavruları bana el öpmeye getirmesini bekliyorum.
YanıtlaSilBizim bahçe de kedi dolu, binanın en alt katında konaklıyorlar ki yavrular da serpilmeye başladı. Bahçede toplanıp güneşlendikleri bir yer var, bir gün toplu fotoğraflarını çekip yayınlarım:)
SilKendileriyle çok fazla iştigal ettiğim için kumru denilen kuş hayvanının yuva yapmak için çok da özel bir yer aramadığını biliyorum. İki-üç çöp, bulduğun yere kon, işte yuva. Gecekondu bile değil, hatta çadır bile sayılmaz, dört sopa üstü naylon çardak :))) 10 yıl doğumhane hizmeti verdim, şimdi aşevi açtım. Doğumhane işi sakat, bitlendik kapattım, aşevi daha sıhhi :)) Ve hakikaten çok çirkinler, uçana kadar da güzelleşmiyorlar. Engüç ile Mengüç hoş gelmiş dünyaya, sağlıkla uçsunlar...
YanıtlaSilEngüç ile Mengüç hoş buldular:) Sizin engin tecrübelerinizden anladığım üzere şu an bulundukları yer için güvenli bir villadalar diyebiliriz, orayı seçen annelerine dua etsinler, çünkü bir başka canlıya yem olma ihtimalleri de yok, ayrıca pastacı abla tam bi anneanne. Hakeza mutfakta çalışan teyzeleri de var, kıymet bilirlerse ne âlâ; yaşayıp göreceğiz:)
Silsana bir mail attım laparagas a.
YanıtlaSilGördüm maili:)
Silİkili ikili onların öyle bir yuva arayışı vardır ki:) Artık oturduğumuz sitede nasıl uzak tutacağımızı şaşırmıştık bir ara. Bu bahar pek yoklar, istenmediklerini anladılar galiba. İlk kez karşımızdaki çam ağacının yükseklerinde karga yuva kurdu, ilk kez şahit oldum. şaşırtıcı idi.Anneler hep aynı, hep bir yavrunun peşinde ömür tüketiyor galiba.Kumrusu, kargası, insanı hep aynı.yuva peşinde.
YanıtlaSilKargaların yavru uçurma evreleri muhteşem. Geçen yıl kumru nüfusu çok yoğundu, an itibariyle de öyle görünüyorlar. Tam karşımda epey yüksek bir ağaçta yuvaları vardı karga ailesinin, yavruların ilk doğduklarından uçuş evresine kadar ki süreci çok net izleyebilmiştim, sonra ağaç budandı, bu sene olmasa da seneye aynı ağaca yine bir yuva kurulacaktır diye umuyorum:)
SilYazı başlığı çekiştirdi gözümden, gelince gördüklerimse çok keyif verdi.. Ne güzel bir yer bulmuşlar, insanlar pastaneye geldiklerinde midelerindeki şölen eşliğinde, doğadan görüntüler de göze hitap ediyor. :) Harika!
YanıtlaSilMekânı yazmayı düşünüyorum, bundan önceki film yazısında biraz bahsetmiştim; aslında önünden gelip geçerdim, sonra bir sabah girdim ve bayıldım. Eski zaman pastaneleri tadında, ilginç adı ve her şeyi ile... Detaylı yazacağım bir gün:)
YanıtlaSilBana göre dünyanın en güzel hayvan türüdür kumru. Nerede sevecenlik görseler, oradan ayrılmazlar. Baktılar kimseden zarar gelmiyor çöreklenmişler saksıya.
YanıtlaSilAyrıca sofranız da güzel görünüyor. Afiyet olsun size.
Kumrular konusunda aynı fikirdeyim, çok teşekkür ederim, sofra güzelliği biraz da mekândan kaynaklı:)
Silah ne güzeller ya... bizim de terasta yavruluyorlar her sene :) alıştılar artık. şimdi mama ve su yeri yaptırdık köşeye, sürekli bizdeler :)
YanıtlaSilBizim evin etrafında da çoklar, henüz gelmeyen kırlangıçlarımız var ki onlar çatıya yerleşiyorlar ve yavrulara uçuş eğitimleri muhteşem oluyor:)
SilKumrular çok güzel, yavruları da aşırı tatlı:))) Kumrular bana her zaman çok narin, hemen incinecek gibi gelir, bir de çok güzel baktıklarını düşünürüm hep:))) Sizin bulduğunuz isimler de çok tatlıymış:)))
YanıtlaSilSana benziyorlar karakter yapılarıyla; duygularından, tavırlarından, merhametlerinden ve zarafetlerinden bakarsak tıpkı senler:) İsimler annemin masallarından, onun masal anlatımlarından bize miras:)
SilYaaa:))) Çok teşekkür ederim, çok naziksiniz:))) Mutlu oldum bu yorumu görünce ve açıkçası şaşırdım:) Okur okumaz kocaman gülümsedim, günün bundan sonraki dakikaları tatlı geçecek belli oldu:)))
SilBu yorum yazar tarafından silindi.
SilRica ederim, ben olanı yazdım, insanları kelimelerinden tanımak gibi bir becerim var:))
Sil