Bu notlar hayal dünyamda ciltlendi hep.
Seyahati seviyorum,
tıfılken beni tutabilene helal olsun diyordum,
hayal ülkelerim vardı görmeyi istediğim...
ama zaman geçtikçe gördüm ki ben bunların hepsine gitmişim -sanki- dedim.
Tıfıllığıma rağmen öyle anlatıyordum ki kesin gitmiş bu çocuk dedirtiyordum.
Sonra,
baba erken gidince ben büyüdüm birden,
yolculukları yine sevdim, gittiğim her yeri ne olursa olsun sevdim, daha doğrusu başkalarının sevmeyeceği, fark etmediği yerler ile çok iyi arkadaş oldum;
onların da beni sevdiklerini gördüm.
O sevilerdeki ortaklaşmalarımız şahaneydi.
Bir fark ettim ki çok yaşamış, çok görmüşüm;
artık gittiğim ya da gideceğim yerlerin çok önemi kalmamış bende onu fark ettim...
Ben istersem, gittiğim sıradan bir yerde bile kimselerin göremediği güzellikleri görüyor, anında da kanka olabiliyordum.
Erken büyüdüm!
Şimdilerde yeniden çocuğum,
bu kez tecübelerim de var. Tüm o yerlerle
bebelikten arkadaşmışız da ben farkında değilmişim. Baba sağ iken ama, çok biriktirmişim...
ama çok!
Tam da bu nedenle aynı sokaklarda yürüyüp farklı hikayeler ve tatlar bulabiliyorum. Şu an bilmiyorum,
o gün gelince ne olur onu da bilmiyorum.
Bürokratik işlemler artık benlik değil, yine de zaman ne der, ne gösterir,
şu an onu da bilmiyorum;
belki biliyor görmezden geliyorum.
Negatifle kankalığa daha yakınım sanki...
Yerlerden çok yolculuğun tadını ve vardığım yerin arkadaşlığını seviyorum ben,
o nedenle bana her yer güzel,
uzak yollarla işim yok,
yolculuğun sade ve tarafımdan çoğaltılmış, kalabalık tadı bana yetiyor sanki...
Ve gerçeği hiçbir zaman hayalin güzelliğinin önüne geçemiyor!
Bu yazı için sevgili Evren'e teşekkür, onun bir yazıma yazdığı yoruma verdiğim yanıttan evirdim çünkü bu yazıyı, ve ayrıca bu sabah gökyüzü bana muhteşem danslar sundu, ortalık sakindi ve kimseler göremedi bu emsalsiz şovu! Ayrıca iki fotoğrafta da varolan anın güzelliğini kayda düşmem için çok destek oldular bulutlar... ve tez zamanda da yok oldular. Bu karşılaşmalara bayılıyorum, denizin, bulutların, bizden bu kadar diyerek ve selam çakarak yok olmalarını seyretmek de muhteşem!
Nasıl güzel bir gösteri sergilemiş bulutlar, bakan ve görebilen gözler için...
YanıtlaSilYazıdaki hislerinizi anlıyorum sanırım, ama bazen tebdili mekanda ferahlık da oluyor, hatırlatayım. :)
Bulutlar muhteşem bir an yaşattılar Sevgili Okul Arkadaşım, bir kez daha aynı formda rastlaşırmıyız emin değilim, sokağa çıkmış afacanlar sanki bir dans yaratmışlardı, çok keyifliydi, elbette fotoğrafta pek seçilemeyen kuş; onun bulutlarla dansı muhteşemdi, özellikle paralel giderken sonrasında yükselmesi. Fotoğraflar tıklanıp büyütülürse görmek mümkün:)
SilKimin söylediğini bilmediğim (şuanda hatırlayamadığım) bir söz var değerli dost Buraneros. Vazgeçme, üşenme, erteleme. Hemen yazmalıyım. Sol gözüm nörolojik olarak çift görse de, parmaklarım zihnimi engellemeye çalışsa da , bedenim yorgunluk sinyalleri verse de...
YanıtlaSilMeğer ne çok blog arkadaşımla ortak noktam varmış da ben bilmiyormuşum. Sadece C.... ile ortak paydalarda buluştuğumu sanırdım. Yanılıyormuşum.
Ben de hayali gerçek gibi yazabiliyorum.
Ben de erken büyüdüm ya da yaş aldım-olgunlaştım- diyebilirim. İlk çocuklar çabuk olgunlaşırlar, bilirsiniz.
Ben de çok farklı hikayeler biriktirmişim, yazamadığım ne çok anı var.
Ve ben de yaklaşık bir aydır Tegretol kullanmaktayım. İyi ki çok güvendiğim derya gibi bilgili, soruları yanıtsız bırakmayan, bir doktorum var. Prof.Dr. ama öyle hatırşinas ki.
Maviliklerden vazgeçmemeyi daha çok kişi öğrenebilse keşke.
Sağlıklı günler diliyorum. Hayalen de olsa gezmek, insana çok iyi geliyor.
Geçmiş olsun Makbule Öğretmenim, doğru doktora denk gelmekse muhteşem. Tegretol candır, arkadaşlığın en kıymetli kankasıdır, kendisiyle geç bir yaşta tanışmış olsak da varlığı çok kıymetlidir. O olmasa yanmıştık sanki, diye düşünürüm. Ve bizim karakterlerimizde aslan yürekli cengaverler var sanırım, hatta eminim, yoksa çoktan teslim olurduk, mücadeleyi yükseltemez bugünlere de bu coşkuyla varamazdık öğretmenim. Olsun endişe etmeyin, henüz yazmadağımız, belki bazı koşullar nedeniyle yazamadıklarımızı da yazacak, yazabilecek güçlü cengaverleriz biz. Durmak asla... yola, yazmaya devam. Sağlıklı günler bence hemen kapının arkasında, davet bekliyor olabilirler. Güzel günler diliyorum ben de, her zaman tekrar edeceğim üzere, siz bizim kıymetlimizsiniz. İyi ki bizimlesiniz.
SilDoya doya yaşamak hali bu, kana kana su içmek misali. Tadını çıkararak, hak edilmiş bir hal bu. Yaşanmışlıklar yoğun olunca, anlıyorsun ki mesele uzakta değil içinde. Aşk bir ömür sürmüş ya da bir an, ne gam! Sen iliklerinde hissediyorsun, yolculuk 100 m. ya da 10.000 km., fark eder mi? Sen suretten ötesini görüyorsun. Ne kıymetlidir bahşedilen yaşama hakkını verebilmek, bence lütufların en kıymetlisi. Ama gideceksin ve biz şanslı azınlık senin yüreğinden kalemine akan o haller denizinin keyif kıyısında yerimizi alacağız. Yeni yetmelerin deyimi ile manifetsledim. Vesile olana da mavilikler diledim.
YanıtlaSilBu muhteşem ifadelere nasıl bir cevap yetiştirebilirim diye düşünmekteyim, içinde yok oldum. Çıktığımda bir tebessüm hala suratımdaydı, hani bazı anlar vardır, zaman zaman kendilerini ortaya atıverirler... ve her seferinde vay be dedirtirler insana, sonra bir kısa film akar gözlerin içindeki sinema perdesinde... Ne kadar kıymetli bir kazançtır o filmde oyuncu olmak diye gülümser yanaklar, tadı hiç bitmez biri iyikidir işte o. Sanki!
SilYazdığınız her şeyi yaşamış diyerek okuyoruz. Hülya
YanıtlaSilBen de seviniyorum, çok teşekkürler Hülya:)
SilYolda olmak. Yol olmak. Yolculuğun tadına varmak, kuşandığın bilgelikle ve zengin bakış açılarıyla yürümek. Yazdıklarının hepsinde o birikimin ışıltılarını yakalamak mümkün. Üçüncü gözden daha çok gözle dünyayı kucaklamak çok kıymetli. Hayaller gerçeğin bir provası bazen de kendisi. Burası da onların güzel bir yansıması. Yüreğine sağlık:)
YanıtlaSilÇok teşekkürler, yazarı şımartan cümleler için üstat. Okunmuş enfes bir kitabın şahane yazarı, yeni kitap yolda muhtemelen bugün elimde olacak, belki yarın. Okuduktan sonra iltimassız bir yazı yazacağım elbette, heyecanlıyım, sonucu ben de şimdiden merak ediyorum. Senin de hem kalemine hem de yüreğine sağlık:)
Sil