Bu notlar hayal dünyamda ciltlendi hep.
Seyahati seviyorum,
tıfılken beni tutabilene helal olsun diyordum,
hayal ülkelerim vardı görmeyi istediğim...
ama zaman geçtikçe gördüm ki ben bunların hepsine gitmişim -sanki- dedim.
Tıfıllığıma rağmen öyle anlatıyordum ki kesin gitmiş bu çocuk dedirtiyordum.
Sonra,
baba erken gidince ben büyüdüm birden,
yolculukları yine sevdim, gittiğim her yeri ne olursa olsun sevdim, daha doğrusu başkalarının sevmeyeceği, fark etmediği yerler ile çok iyi arkadaş oldum;
onların da beni sevdiklerini gördüm.
O sevilerdeki ortaklaşmalarımız şahaneydi.
Bir fark ettim ki çok yaşamış, çok görmüşüm;
artık gittiğim ya da gideceğim yerlerin çok önemi kalmamış bende onu fark ettim...
Ben istersem, gittiğim sıradan bir yerde bile kimselerin göremediği güzellikleri görüyor, anında da kanka olabiliyordum.
Erken büyüdüm!
Şimdilerde yeniden çocuğum,
bu kez tecübelerim de var. Tüm o yerlerle
bebelikten arkadaşmışız da ben farkında değilmişim. Baba sağ iken ama, çok biriktirmişim...
ama çok!
Tam da bu nedenle aynı sokaklarda yürüyüp farklı hikayeler ve tatlar bulabiliyorum. Şu an bilmiyorum,
o gün gelince ne olur onu da bilmiyorum.
Bürokratik işlemler artık benlik değil, yine de zaman ne der, ne gösterir,
şu an onu da bilmiyorum;
belki biliyor görmezden geliyorum.
Negatifle kankalığa daha yakınım sanki...
Yerlerden çok yolculuğun tadını ve vardığım yerin arkadaşlığını seviyorum ben,
o nedenle bana her yer güzel,
uzak yollarla işim yok,
yolcuğun sade ve tarafımdan çoğaltılmış, kalabalık tadı bana yetiyor sanki...
Ve gerçeği hiçbir zaman hayalin güzelliğinin önüne geçemiyor!
Bu yazı için sevgili Evren'e teşekkür, onun bir yazıma yazdığı yoruma verdiğim yanıttan evirdim çünkü bu yazıyı, ve ayrıca bu sabah gökyüzü bana muhteşem danslar sundu, ortalık sakindi ve kimseler göremedi bu emsalsiz şovu! Ayrıca iki fotoğrafta da varolan anın güzelliğini kayda düşmem için çok destek oldular bulutlar... ve tez zamanda da yok oldular. Bu karşılaşmalara bayılıyorum, denizin, bulutlarların, bizden bu kadar diyerek ve selam çakarak yok olmalarını seyretmek de muhteşem!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder