17 Nisan 2012
"Üzerinde sahibinin adı olmayan bir hayat yoktur."* Nobokov.
"Mesela tansiyon yükselmiş,
illet bir baş ağrısıyla sarmaş dolaş,
yatak yorganla kardeş düşler içinde kulaçlar atarken,
hep eksik kalmış cümlelerimi düşünmüşümdür.
Ve her bu haldeyken bir sürü insan geçer akıl defterimden...
Ve ben her seferinde söylenmemiş kelimelerimi ard arda dizer, her avuca özel cümleler bırakırım.
Çok saklı bahçem, o saklı bahçelerde çok sayıda "aslında ne olmuştu"larım vardır.
Akıp giden zamanın bir yerinde, avuçlara avuç olsam, gözlerine bakıp aslındalarımı döksem isterim."
Diye yazmışım.
Sanki bugünlerimi görmüş, kendimle büyük bir hesaplaşma için kılıcımı kuşanmaya başlamışım!
"Bunlar bir şairin satırları olmalı" düşüncesiyle okudum. :)
YanıtlaSilyani hüzünler pişmanlıklar tedirginlikler mi varmış da değişmemiş mi oluyor :)
YanıtlaSilAma çoook güzel yazmışsın, bayıldım resmen 💕
YanıtlaSil