Sabah erkeni, salon penceremden denize bakarken, pencereye yanaşıyorum.
Olan bitenden haberim yok.
Önce durumu pek kavrayamıyorum. İki yetişkin serçe ve tüysüz bir mahlukat.
Yavaş yavaş zihnim kavramaya başlıyor durumu. Bir doğum anındayım, kesin.
Koşup fotoğraf makinemi alıyorum. Uygun bir açıda değilim, ışık dahil her şey aleyhimde. Bir kaç fotoğraf çekiyorum, beğenmediklerimi de elerim diye düşünüyorum. İşlemler sanırım çoktan başlamış.
Yan odanın pencere önünde iki kuş sürekli atak halindeler.
Kardeşleri olabilir mi diye düşünüyorum.
Çekilsem kesinlikle kardeşlerinin ve annelerinin yanına gelecekler diye düşünüyorum.
Anneye destek olansa, kesinlikle baba.
Dipdibeler baba olay yerini asla terk etmiyor ve anneye sağladığı destek muhteşem.
Diğer kardeşler merak içinde, engelleri benim. Biraz sabır diyorum, şefkatle de gülümsüyorum. Kendi kardeşlerimin doğumlarını hatırlıyorum. Güvercinlerin penceremize bıraktıklarını da... Yıllar sonra anlatılınca anlıyorum, masal yazdıklarını bizimkilerin. Sözde kuşların getirip de camımızın önüne bıraktıkları parmak çikolataları götürdükten yıllar sonra...Penceredeki yansımalar fotoğraf kalitesini düşürüyorlar, çift cam olmasıydılar keşke diyorum. Pencereyi açsam çok zarara sebep olacağımı biliyorum. Sevimli bir telaş içindeyim. Bir yandan onları izlemem bir yandan da markete gitmem gerekiyor...
Ve dönüşte ilk işim olay yeri, koşuyorum. İşlem tamamlanmış, her şey toparlanmış ve olay yeri tertemiz...
Ay ne tatlı bir an 😅 :)) Bayıldım. Ne güzel anlatmışsınız :)) Bence kendinize en uygun mesleği seçmişsiniz, böyle anları görebilmek ve dahası bunları anlatabilmek bence en önemli meziyetlerden... Ve sayenizde biz de "görüyoruz"
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. Benim için de büyük bir tesadüf oldu, böyle bir anı kaçıramazdım. Üç kişilik bir ailenin enn mutlu anına denk gelmek muhteşemdi, oysa ben denize bakmak için pencerenin önüne gelmiştim.:)
SilBelgesel gibi anlatmışsınız, hoş bir anı olmuş. Bebişe mutluluklar dileyim en azından. :))
YanıtlaSilÇok teşekkürler, onlar artık kendi yuvalarındalar, bakalım bundan sonra bizim doğumhanede benzer durumla karşılacabilecekmiyim:)
SilNe güzel, serçe en tatlı kuşlardan birincisi bana göre.
YanıtlaSilBen de severim fakat bu anla karşılaşmak muhteşem oldu:)
SilTatildeyken geldi başımıza. Aynı böyle yavru sanırım yuvasından düşmüş, tam bizim balkonumuzun önüne. Kuzenimin ufaklık tabi görmüş kapmış getirdi balkona. Hemen chatcpt'ye sordum tabi :) Ne yapmalıyım diye. Balkonda annesinin görebileceği bir yere koyduk. Baktık gerçekten de annesi geldi ağzında yemekle. Hemen uzaklaştık. Birkaç saat sonra baktık yoktular :)
YanıtlaSilBenzer an bir yanıyla, süreç devam ederken markete gidip döndüğümde yoklardı ve olay yeri kısmen temizlenmişti üstelik, bakalım bundan sonra benzer bir durum yaşanacak mı:)
SilOooo nat geo wild Oooo :)
YanıtlaSilÇokkk oooooo'luk bir durumdu, sanırım fotoğraf için ben seçilmiştim:)
SilNe hoş bir tanıklık olmuş ve keyifle izlenen bir belgesel tadında bir yazı. :)
YanıtlaSilÇokkk teşekkür ederim, kim olsa yazardı, enfes bir rastlaşma oldu. Olay başlamış olmasa muhtemelen ben pencereye yanaştığımda kaçmış olacaklarlardı. Ben fotoğrafçı olarak seçilmiş miydim acaba diye de düşünmeden edemiyorum Sevgili Okul Arkadaşım:)
SilYa kuşlar çok güzel varlıklar 😍 biz de bugün ilk kez kendi gözlerimizle ibibik / hüthüt kuşu gördük 🥰
YanıtlaSilEviniz bulunduğu alan ve baktığınız yer muhteşem ve durum her anlamda şahane:)
SilSenin "an"ları kaleme almanda bir sihir var, kelimelerin diziliminden, fotoğraflarına kadar "an"ı büyütmeyi öyle ustalıkla yapabiliyorsun ki... Abartısız bir hikaye çıkıyor ortaya, kendiliğinden ve olağan akışında seyreden bir hayat bu kadar ustaca kaleme alınabilir. Hayran olmamak mümkün değil. Sen tam bir "an" yazarısın ki, bunu ilk kez ve son kez söylemiyorum.
YanıtlaSilBak bu yorumunla fena gaza geldim, oturdum bir eylemimi -bence- enfes bir yazı ile birleştirip yayına verdim. Yorumunla ağzımın kulaklarıma varmış olması da kaçınılmaz elbette, çookkkk teşekkürler:) Yine anlar anlatan yazı 17:55'de yayında olacak
SilSevgili Buraneros, iyi misin? Sesin soluğun çıkmayınca merak ettik...
YanıtlaSilİyiyim, bu ara pek yazmıyorum, başkaca sorun yok. Teşekkür ederim, sevgiler...
SilKuşlar, doğru bir pencere önüne gelmişler ne güzel :) Ana yazılan, hoş da bir tanıklık olmuş! Okuduğum bir yazıda, kuşlar potansiyel bir yavrulama alanına mutlaka yine gelir ve orayı kontrol ederlermiş. ;))
YanıtlaSilKuşlar olağanüstü bir rastlantı oldu benim için. Onca yıl sonra pencere önünde rastlaşmak muhteşemdi. Yorumundaki son cümle heyecanlandırdı beni, daha sıkı takip edeceğim, sürekli izlemeyi düşünüyorum. Daha iyi doğum fotoğraflar için elimden geleni yaparım bundan öte:))
Sil