Güneşin bugün yokum diyen hınzır tebessümü, orada.
Bir yük gemisi sol cenahtan sağa doğru usulca hareket halinde... Camdan giren serin, tazelik kokuyor. Deklanşörden gelen klik sesiyse bu anı hapsediyor.
Müzik dinliyor, blog yazıları okuyorum.
Ne yazık ki kahvem bitmiş!
Domates iri parçalar halinde dilimleniyor. Bir de yeşil biber...
İnce ama büyük bir dilim ekmek teflon tavada.
Domatesler şöyle bir çevriliyor. Izgara edilmiş biber parçacıklarıysa şimdi domateslerin yanında... Karabiber, kekik ama nane esintili...
Eklendi.
...........
Önce yumurtanın beyazı...
Şimdi sarısı.
Biraz peynir...
Ve şimdi dinlenme zamanı!
............
Manzaraya paralel masa.
Bilgisayar biraz öteleniyor. Menemen, kızarmış ekmekle birlikte ekmek tahtası, masada yerini alıyor.
Bir yazıda uzun kalıyorum: İçindeki ve çok hoşuma giden bir cümlenin altını çizen kısa bir yorum yazıyorum.
Dinlediğim albüm bitiyor.
Gözat'a göz atıyor, daha önce rastladığım ama yabancı sandığım albümü tıklıyorum bu kez.
Yakın durduğum bir tür değil fakat dikkatimi çekmeyi başarıyor.
İçindeki bir şarkı antenlerimi dikiyor.
Paylaşmak istiyorum.*
Blog listesindeki taze ve duygu yüklü bir başka yazı okunurken içindeki hoşa giden ve bir tanım içeren cümle, bir kaç kelime eklenerek yorum haline dönüşüyor.
................
Ne ilginç: Enn Sevdiğim Kadın da sanıyorum o meydanda!
...............
Albüm bitiyor.
Bir yazıya girişiyorum.
Fotoğrafları yerleştiriyor fakat eksik buluyorum. Eksik olanlarsa, yazının girişinde bahsedeceğim ve zamanda yürüdüğümüz bir noktanın.
Taslak olarak bırakıyorum.
Bir planım var!
.............
Sonra şaşırıyorum.
Biliyorum ki yıllarca çok fotoğraf çektik. Ama neden bir tane bile bulamıyorum ve var sanırken; blogda onca yazı içinde sadece iki yazıda birer cümleyle söz etmenin dışında O'na dair bir şey yok?!.
O, çok özel bakkaldan söz etmek istiyorum.
Ve onun köşesinden inen ve O'na giden yoldan.
Yüz yıldan eski ve ben için, bizim için çok kıymetli, pek çok popüler ve bilinen ve de görkemli yerleşimin önüne koyduğumuz, bir bebek tadında sevdiğimiz bu olgun ve dünyada çok azı kalmış nokta üzerine yazarken; defalarca geldiğimiz 4000 yıllık coğrafyanın fotoğraflarını eklemeden ve ondan söz etmeden yapamam, yazmamalıyım, diye düşünüyorum.
..............
Bir umudum var ama!
Enn Sevdiğim Kadın hafta sonu dönüyor.
Oysa ki ben için hep buradaydı.
Şu telefon ne güzel bir şey!
.............
Kahvem var!
*
Neyse yarın menemenlik kaynatacağım o vesile ile senin bu tarifide denerim artık. Afiyet olsun en güzel yemeklerin sevdiceğinle olsun.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim, size de afiyet olsun:)
YanıtlaSilAkıp giden bir yolda belli bir hızı kontrol altına almış keyfe keder düşüncelere dalmışken ufukta beliren bir cisim nedeniyle otoban ortasınsa aniden frene basılmış gibi kaldım. Çabucak bitti, kısacık geldi.
YanıtlaSilYa satır atlayarak cümle cümle yazmasıydım! Bir de oradan bakmak lazım:) Sonracıma bazen bir kelime bile ne kadar uzun oluyor, değil mi ama.:)
SilHem bu bir Ara Sıcak'tır belkim:)
Merhaba!
YanıtlaSilHiç duymadığım bir şarkıcı dinleyince, kimmiş merakıyla bir baktım da, ooo!...
Sanırım müzik için yaratılmış bir insan Martino. Tür olarak çok yakın hissetmesem de, dinlemek ilginç bir keşif oldu. :)
Merhaba Sevgili Okul Arkadaşım,
SilBen de özellikle klibi izleyince daha da bayıldım; bir hayalim vardır, küçük bir mekan, evin altında, ilk dinlediğimde Kalben sadece gitarıyla şu köşede söylemeli demiştim, şimdi ikinci olarak da Martino diyorum ki başka şarkıları da çok güzel söyleyeceğinden eminim:)
Sadece hayal ama:)
Menemene güzelleme böyle olur. En sevdiceğimle mutlu sağlıklı günler.
YanıtlaSilYanlış yazmışım en sevdiceğimle. Sevgiler.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.
SilSize de tüm sevdiklerinizle mutlu ve sağlıklı günler dilerim.
Sevgiler.:)