25 Kasım 2009 Çarşamba

Yalnızca Fahişeler Kırmızı Ruj Sürer!..

Bir gün üstat “algı önemli şeydir” dediğinde doğru demiş. Neye nasıl baktığının ve ne algıladığının önemi büyükmüş.

Bir üniversite kütüphanesinin kırmızı noktalı rafları olmamalıymış ve sen o kırmızı noktalı raflardan kitap edindiğinde etiketlenmemeliymişsin.

Herkes hayata aynı pencereden bakamazmış. Bir taşra çocuğu cahil cühela değilmiş, bir metropol insanı ise sosyal…

Politik tavrı belli bir yazarı elinde taşırken, kitabın önünü kapatmak zorunda olmak çok koyarmış insana. Ya da dersine giren bir doçentin, daha ilk cümleleriyle faşist tavrını ortaya koyması dokunurmuş bünyene.

El ele tutuşmak yasaklanmış sokaklarda, yapılan edepsizlikmiş. Hiçbir yönden topuk şıkırtısı gelmiyormuş artık.

Suç sayılabilen bir fiilin propagandasını yapmak da suç iken bu hukuk ülkesinde; “düşünceye özgürlük” -evet tam anlamıyla bu- “düşünceye özgürlük” diye yazılıp, uzun uzun paragraflarda, maddelerde geçen bu terim, kelimenin tam anlamıyla bir çelişkiymiş.

Hala bilmem kaç tarihli, tozlanmış, yıpranmış, yaralanmış bir psikoloji ile hareket etmek ve birilerinin kıçını kollayarak, sırf görüşleri yüzünden, “o da” sizin gibi düşündüğünü telkin ediyor diye tekme tokat dövülmek, her daim rastlanabilen sıradan bir olaymış. Üstelik bunu yapanlar, senelerdir fakülte görmüş bir öğrenci kitlesiymiş.

Çoğunluk; binlerce ayrı mezhepten insanı, farklı görüşlerden kimlikleri, ayrı dinlerden bünyeleri barındırırken; çoğunluğa hakim olan çoğunluğun, tek tip insan yaratma çabası, mücadelesi ve işleyişi mükemmelmiş. Dinsel dogmaların taşıyıcısıymış bir çoğu hiç sorup sorgulamadan. Bir çoğu içinde bulunduğu toplumsal yapıyı, yönetildiği biçimi ve onu bu yönetim biçimlerine taşıyan kimlikleri çoktan unutuvermiş.

Dedim ya etiketlenmek… Sen hiç bir şeyden haberdar değilken, elindeki herhangi bir kitap sebebiyle o kitabın, o kitabı yazanın düşünsel çalışmalarının ortağı sayılırmışsın. Bilmem ne gazetesini okumak, ters bakışların hedefi kılarmış seni. Konuşurken, oradan ya da buradan konuşursan, oradan ya da buradan kabul edilirmişsin. Masalardan kaldırılıp, “bilader senin bu masaya oturman yasak” nidalarıyla korkutulabilirmişsin. Ataerkil bir biçimin kalıpları içinde hareket etmek zorundaymışsın ve bir erkek, gece çok kolay dışarı çıkma hakkına sahipken, bir kadınsan ve aynı saatte dışarıdaysan vay halineymiş.

Dekolte bırakan bir kızla konuşulmazmış.

Yalnızca fahişeler kırmızı ruj sürermiş.

Ya da sokak başında sigara içiyorsa bir kadın, muhtemelen aktrismiş….

6 yorum:

  1. neden orası istanbul değil mi??

    YanıtlaSil
  2. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  3. bu gerçekle yüzleşmem bu yazıya nasipmiş, fahişe ve aktristim demek ki. yorumu iki kez yazdığım cümle yüzünden kaldırdım, ben merak ediyorum da neden kaldırdıklarını bazen belki bendensinizdir.

    YanıtlaSil
  4. Nefes alıp iç geçirmek de ne oluyor yoksa .... birşey mi istiyorsun? diye etiketlenirmiş!

    YanıtlaSil
  5. senin nüanslarda gezmeni seviyorum captaiin, bir de bu kadar farkında oluşunu...

    YanıtlaSil
  6. Sokak başında sigara içen kadın da kırmızı ruj sürebilirmiş...

    YanıtlaSil

İLETİŞİM İÇİN

laparagas@gmail.com

KATKIDA BULUNANLAR

Blogdaki yazıların tüm hakları La Paragas yazarlarına aittir.
Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

  © Blogger templates Newspaper by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP