8 Şubat 2010 Pazartesi

Ejder Kapanı

Adalet olgusu üzerine nitelikli ve akıcı bir suç filmi Ejder Kapanı...

Toplumun sıklıkla tartıştığı af olgusunun bir eleştirisi gibi duran film; örneklediği pedofili suçuna karşılık gelen cezanın, toplumun her kesimi tarafından tartışılan noktaları üzerinden ilerliyor.

Toplum vicdanında kabul gören değerle adaletin sorumluluğu arasındaki farklılıkları bir durum olarak ele alıp güzelce işliyor film. Örneklediği suçun cezalandırılma yöntemi olarak bireylerin aklından geçenleri tek tek gözönüne sererek, güzel bir toplumsal algı ve duygu fotoğrafı çekiyor.

Tüm bunları, toplumda oluşan genel fotoğrafın farklı farklı mesajları olarak ortaya koyup tartıştırırken; çok güzel ve yerinde müzikleri, iyi bir görüntü yönetimi, doğru mekan seçimleri ve hareketli kamera kullanımı ile tempolu, gerilimi dozunda, karakter analizleri yerinde, sürprizleri de içinde bir film sunuyor.

Bir iki yan karakteri canlandıran oyuncular(özellikle müsteşar) filmin genel durumu karşısında hafif kalsa da, Uğur Yücel; merak ettirerek, aksiyonu dozunda kullanarak, yan hikayeleri filme başarıyla katarak yarattığı atmosferi, özenli ve düzenli işletmeyi başarıyor.

Final sürpriz gelmese de başka türlüsüne zaten gönül elvermiyor. Canım Ailem'in Halim'i ilker Aksum'un adli tıp uzmanı rolündeki kısacık performansının da altını çizip alkışlamak gerekiyor.

Ejder Kapanı, akıcı senaryosu ve başarılı senaryo uygulamasıyla suç filmlerini ve bunun uzantısı olarak polisiyeyi sevenler için; hem tartıştığı konu, hem de ritmi anlamında güzel bir sinema günü yaşatmayı başarıyor.

Zaman zaman; izleyeni çok bilmişlik ukalalığına sürükleyen- yabancı filmlerde olduğunda hoş görülüp de kendi filmlerimizde pek entellektüel olunan(!)- ' bu sahne şu filmin taklidi!' hallerini içinde barındırsa da, Ejder Kapanı övgüyü sonuna kadar hak ediyor.

6 Şubat 2010 Cumartesi

Futbol Sadece Futbol Değilmiş!


1939 yılında takvimler bugünü gösterirken Avusturyalı bir futbolcu kız arkadaşıyla birlikte, kaldıkları Viyana'daki kendine ait apartman dairesinde ölü bulundu. Bu gerek futbolcunun yaşadıkları, gerekse başarıları göz önüne alınırsa sıradan bir ölüm olarak geçiştirilemezdi.

Paragraf, Futbolun Mozart'ı başlıklı yazıdan alıntıdır. Tamamı için: LA SPORAS

3 Şubat 2010 Çarşamba

Sigara da İçmem Ama! Yine de Düşünesim Geldi...

Bir yanda; insanın özgür iradesiyle (diyelim)kendini öldürmeye karar verdiği ve risklerini bilerek içtiği sigara...

Öte yanda; bu sigarayı sen içme diyen, kişiye rağmen onu korumak, onun verdiği zarardan da diğer insanları korumak için örgütlenen, denetleyen, cezalar kesip yaptırımlar uygulayan bir otorite.

Diğer yanda; kendi isteği dışında da bir insanın yaşamına son verebilen, onu bir başkasının elinden ölüme yollayabilen silahlar...

Öyle bir tehdit ki bu; varlığıyla haraçlar alıp, tacizler yaratıp, tehditler edip, korkular salabiliyor her türden masumiyetin üzerine... Sigarayı yasaklamakla insanlık sergileyen, bu anlamda kocaman bir eylem birliği gerçekleştiren anlı şanlı ülkelerin elinden, leblebi gibi yağabiliyor mermiler günahsızlara ...

Bireysel özgürlüklerin, yaşam haklarının çok ötelerine taşan emperyalist bir çıkarcılıkla yüz yıllarını mahvedebiliyor vatanların...

Kimsesizlikler döküyor yaşamın her bir karış toprağına...

İki yüzlü ahlak; en sahte şefkatiyle televizyon ekranlarından mozaiklerken içkiyi sigarayı; yirmi dört saat can alan silahları, atamıyor prime-time'dan öteye...

Diziler; bir yandan kanunsuzlar kahramanlığı sergilerken, racon kesen abilere sigara içirtmeyerek, ahlak ve sorumluluk fotoğrafları çizip, sahte bir duyarlılığa oynayabiliyor.

Sigara fabrikalarından nemalananlarla, silah fabrikalarından nemalananlar arasında kapitalist zihniyet açısından fark olmadığına göre... Artık; sigara kartelleri silah kartelleri kadar iki yüzlü ahlakı ''besleyerek'' güç yaratamıyorlar mı? Yoksa, sigaraya alıştırmaktansa suça alıştırmak daha mı kârlı?


Görsel: Widelec.0rg

İLETİŞİM İÇİN

laparagas@gmail.com

KATKIDA BULUNANLAR

Blogdaki yazıların tüm hakları La Paragas yazarlarına aittir.
Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

  © Blogger templates Newspaper by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP